The Ultimate Guide To maze gaon nibandh in marathi
The Ultimate Guide To maze gaon nibandh in marathi
Blog Article
उत्तम आणि वैविध्यपूर्ण वनस्पती त्याच्या नैसर्गिक सौंदर्यात भर घालतात. गावात मध्यभागी एक मोठी विहीर आहे, जी ‘रामाची विहीर’ म्हणून प्रसिद्ध आहे. विहिरीसमोर एक विशाल शिवालय आहे. त्यापासून काही अंतरावर ग्रामपंचायत आहे, जी नुकतीच बनलेली आहे. शाळा व रुग्णालय गावाबाहेर आहे.
ही एक अशी जागा आहे जिथे मला सामुदायिक जीवनाचे, कठोर परिश्रमाचे आणि साधेपणाचे महत्त्व कळले आहे. ही अशी जागा आहे जिथे मला शांती आणि आनंद मिळाला आहे.
हे कदाचित आदिम वाटेल, परंतु हेच ते विशेष बनवते.
ह्याचं आदर्श माझं गाव, स्वच्छतेचं प्रती निष्ठांत सर्व कुटुंबांनी ठरवलं.
अशी निष्ठावंत गाव, स्वच्छ गाव - एक स्वप्न, एक आदर्श, आणि एक वातावरणातलं साकारात्मक सुरूप.
आजही आपल्या भारतातील सुमारे ७०% पेक्षा जास्त लोकसंख्या खेड्यांमध्ये राहते. त्याचप्रमाणे, खेडे हे अन्न आणि कृषी उत्पादनांचे मुख्य स्त्रोत आहेत जे आपण वापरतो.
मी माझ्या दसऱ्याच्या सुट्टीत वर्षातून एकदा माझ्या गावी जातो. या काळात मी माझ्या आई-वडिलांसोबत आमच्या वडिलोपार्जित घरी जातो जिथे दरवर्षी पूजा होते.
ते एका मोठ्या कुटुंबासारखे राहतात जे नेहमी एकमेकांची काळजी घेतात. हे करुणेचे कृत्य आपल्याला शहरात क्वचितच सापडेल.
गावातील एक लहानसा दवाखाना आणि गावा जवळून वाहणारी नदी. माझ्या मामाचे गाव “परळी”, पाली जवळ वसलेले हे गाव, अतिशय टुमदार आहे. गावाभोवती उंच उंच डोंगर आहेत. बारमाही हिरव्यागार वनराईने बहरलेले असतात. चहू बाजूने डोंगर असल्यामुळे गावाचे हवामन फार थंड असते. उन्हाळ्यात सुद्धा हवेत गारवा जाणवतो. जवळून वाहणारी कुंदा नदी त्या गारव्यात अधिक भर घालते. त्यामुळे माझी उन्हाळी सुट्टी येथे फार मजेत जाते.
भारतीय लोकसंख्येतील बहुसंख्य शेतकरी आहेत जे खेड्यात check here स्थायिक झाले आहेत. ते दोन्ही टोके पूर्ण करण्यासाठी आणि संपूर्ण राष्ट्रासाठी पिके तयार करण्यासाठी कठोर परिश्रम करतात.
संस्कृती, भाषा, आचार, विचार, पोशाख, जात, धर्म, वंश, परंपरा नैसर्गिक साधनसंपत्तीच्या विविधेतून साकारलेली “फक्त भारतीय” असल्याच्या उदात्त भावनेतून दृगोचर झालेली “विविधेतून एकता” संपूर्ण जगामध्ये अवर्णीय ठरते.
माझ्या देशाची लोकसंख्या सुमारे १ अब्ज २१ कोटी आहे. अनेक भाषा आणि बोली बोलणारे लोक येथे राहतात.
प्लास्टिक विरुद्ध जागरूकता, पेड़ोंचं सुरक्षिततेचं प्रमोशन, वातावरणाचं साकारात्मक समर्थन - हे सर्व माझं गाव स्वतंत्रपंथाने केलं जातं.
शुद्ध पिण्याचे पाणी, वीज, आरोग्य केंद्र, शाळा, योग्य स्वच्छता या काही सुविधांचा गावात अभाव आहे. वातावरणात त्यांची गरिबी नेहमीच दिसते. गावात अजूनही पंचायती राज व्यवस्था आहे आणि ते सर्व कामांवर लक्ष ठेवतात. गावकरी सहसा खूप अंधश्रद्धाळू असतात.